Evet tam da böyle!
Ölüme alışılıyor belki zamanla...
Ama ya ayrı kalmak?
Üstelik bir daha geri dönemeyeceğini bilmek!
Bir daha yüzünü göremeyeceğini, ellerini öpemeyeceğini, bayramlarda sarılıp duasını alamayacağını bilmek...
Kimliğinde Baba adını gördüğünde, Baba adının sorulduğu her yerde, hele bir de eğer henüz evlenmemişsen...
Kimliğinde Baba adını gördüğünde, Baba adının sorulduğu her yerde, hele bir de eğer henüz evlenmemişsen...
Zordur hayat!
Yaşadığın hayat boyunca imtihanlara tabii tutulursun.
Bazen elindeki imkanları alır senden hayat, bazen ise sevdiklerini...
Bazılarını toparlar yeniden elde edersin.Hatta eskisinden daha bir güzel olur hayat...
Ama sevdiklerini alırsa hayat senden, işte o zaman yapacak hiç bir şeyin yoktur.
Kolun, kanadın kırılır.
Bayramların gider, neşen gider, hayata küsersin...
Ne kadar kalabalık olsa da etrafın, yalnız kalırsın koca dünyada.
Bazen 'Öksüz', bazen 'Yetim', bazen 'Dostsuz'!
Ben de Yetimim bu günlerde...
Aynı evde yaşarken bile özlemini çektiğim Babamı, toprağın altına verdim.
Yalnızım bu günlerde...
İçimde bir boşluk!
Yüreğimin ta ortasında tarif edilemez bir sancı.
Gözlerimde birikmiş milyarlarca su damlası...
Bir de güçlü durmaya çalışmak var.
İşte en zoru da o!
Bir dağın tepesine çıkıp avazımın çıktığı kadar bağırmak istediğim günlerdeyim şimdilerde...
Ama 'Ölüm' bu!
Çaresi olmayan tek hüzün...
Kıymetini bilin sevdiklerinizin.
Üzmeyin, kırmayın, küsmeyin...
Hayat o kadar kısa ki aslında!
Ne zaman geleceği belli olmayan bir misafirdir Ölüm.
Özlemenin ne olduğunu anlayacağın tek olaydır.
Özlemenin ne olduğunu anlayacağın tek olaydır.
Öpün, sarılın, koklayın onları.
Her fırsatta 'Ne hayırlı evlat yetiştirmişim' diyebilsinler.
Demem o ki;
Hayat çok kısa!
Tırnağımızın kırılmasından, ojelerimizin bozulmasından, saçlarımızın kırılmasından,
yüzümüzde çıkan sivilceleri dert etmemizden daha acı şeyler şeyler var.
Ateş düştüğü yeri yakar derler ya hani...
Keşke tırnaklarım kökünden ayrılsaydı, yüzümü sivilceler basıp tüm ojelerim bozulsaydı...
Ama Babam yanımda olsaydı!
Ufak tefek şeyleri kendinize dert etmeyin!
Varsın tüm olumsuzluklar sizi bulsun.
Şükretmeyi bilin yeter.
Rabbim her derdin çaresini verir kuluna.
Yeter ki Ölüm olmasın!
Hiç bir acı yıkmaz insanı.
Tecrübe katar.
O yüzden;
Şükürler olsun!
1 yorum
iki ay oldu bende teyzemi kaybettim yaşadıklarını çok iyi anlıyorum anne yarımı kaybettim :( yazdıklarını okurken çok duygulandım sanki içimdekilere tercüman olmuşsun.. allahım sabır versin
YanıtlaSil